‘Dus die Italiaanse trainer wil met Ajax achterin de boel dichttimmeren en dan een beetje op de counter gaan spelen. Dat is toch geen Ajax-voetbal! Dat is polderlands catenaccio. CatAJAXio.’
‘Lul toch niet zo dom, man! Die trainer heeft een naam – Farioli – en is hartstikke goed bezig. De club heeft geen geld voor dure aankopen, hij moet ons uit de shit trekken en daar begin je mee door de verdediging goed neer te zetten.’
‘En daar moet ik dan negentig minuten naar gaan kijken. Ik wil de geest van Cruijff ruiken, het Ajax-gevoel terugkrijgen. Jonge brutale honden zien en niet een oude Engelse houten klaas met een aanvoerdersband tussen modale voetballers met onuitspreekbare namen. Die Italiaan stelt onze eigen Brobbey niet eens op.’
‘Die houten klaas heet Henderson en zorgt voor baláns. Farioli kijkt per wedstrijd wat de sterkste opstelling is. Jij snapt echt niks van modern voetbal.’

Polarisatie regeert de sport en dan wordt Ajax-Panathinaikos na handenvol weggegeven en gemiste kansen ook nog pas beslist na vier-en-dertig strafschoppen. Tig keer is het: schiet deze Griek raak, dan kan ‘Catajaxio’ heel hard roepen dat hij gelijk heeft. Tig keer is het: schiet deze Ajacied raak, dan kan ‘Farioli-is-goed-bezig’ een lange neus trekken. Het gebeurt zo vaak níet dat de onpartijdige waarnemer zich oprecht afvraagt: wíl er wel één van de kemphanen winnen. En dan is het toch wel heel erg fijn dat er in dit bizarre scenario één fenomeen is dat pure wijsheid uitstraalt. Een verbinder, een ziener, een baken van rust, een koning Salomon, een El Salvador in de dop.

Gerard van der Lem.

In een interview met De Telegraaf komt hij met zijn onvolprezen Salomonsoordeel: niet geheel onbegrijpelijk dat die Italiaan op z’n Italiaans speelt, maar echt genieten is het nog niet. Met deze selectie is de trainer niet te benijden, maar hij zal toch Ajax zijn eigen gezicht moeten teruggeven en z’n sterkste elftal moeten opstellen. De vraag der vragen volgens Lem: Kan Farioli met deze ingrediënten lekkere soep maken? Ik blijf gebiologeerd in die soep hangen. Wordt het Italiaanse minestrone, met van alles wat? Of Amsterdamse uiensoep met Spaanse pepers? Wat ze er ook van maken, de soep kan niet zonder Gerard van der Lem als bindmiddel.