GODSGESCHENK PRÖPPER

Ronald Koeman wil dat voor het EK in Duitsland de ego’s van de voetballers worden uitgeschakeld. Om misverstanden te voorkomen: de égo’s moeten worden uitgeschakeld. Niet de voetballers, want dan is Oranje snel thuis en dat kan nooit de bedoeling zijn van zo’n toernooitje. Egootjes exit dus, maar wat blijft er dan over? Persoonlijkheden? Wijnaldum wilde ons deze week even duidelijk maken dat er niks mis is met de vrouwenonderdrukkers en homohaters van Saoedi Arabië. 

‘Ik had kunnen zwijgen’, zei hij. Maar dat deed hij niet. In Nederland het tv-programma VI boycotten, opkomen voor de LHBTIplusgemeenschap, om deugpunten te scoren bij de wokevrienden. En dan in die schurkenzandbak dezelfde LHBTIplusgemeenschap voor de bus gooien om dikke poen te scoren bij je voetbalbaasjes. Persoonlijkheidje hoor. 

Memphis Depay ging vrolijk op de foto met de – toen nog voortvluchtige – veroordeelde geweldpleger en drugscrimineel Quincy P. Het voetballertje dat zich onaantastbaar waande en dus feestend z’n middelvinger opstak naar z’n slachtoffers. En aan dat misselijkmakende spelletje deed Depay lekker mee. ‘Want’, zei hij, ‘Quincy is mijn vriend’. Persoonlijkheidje hoor. 

Maar – de goden zij daarvoor gedankt – we hebben ook nog Robin Pröpper, aanvoerder van FC Twente. De uitwedstrijd tegen PSV beleefde een bloedstollende eindfase. Een ploeggenoot van Pröpper kreeg een minuscuul duwtje en zakte in elkaar alsof hij vijf keer was getroffen door het steekwapen van Promes. Gevalletje van een rode kaart proberen aan te naaien. En wat deed Robin Pröpper? Hij trok dat miesgasje van het gras. Wat hij precies zei, kon ik niet horen, maar het moet iets geweest zijn als: doe effe normaal man, met je misselijkmakende aanstellerij, achterbakse gluiperd. 

FC Twente verloor en de aanvoerder werd gevraagd wat hij ervan vond dat de hopeloos falende Joey Kooij een zuiver doelpunt van Boadu had afgekeurd. ‘De scheidsrechter vond dat er een overtreding was gemaakt’, zei Pröpper. Niet langer over zeiken, heeft toch geen zin. 

Twee keer z’n rug gerecht, twee keer niet meegehuild met de wolven in het bos. Persoonlijkheid hoor. Híj wel.

Scroll naar boven