Voor alle schattige naïevelingen onder ons die in deze stichtelijke dagen rond de geboorte van een kindeke hopen op een betere democratische wereld: in voetbal is géld de almachtige nietsontziende dictator. Vergeet gerechtigheid, veeg je reet af met principes, gooi mensenrechten in de vuilcontainer, want geld heeft de macht en kent geen genade.

Cristiano Ronaldo feliciteert ‘zijn vrienden in Saoedi-Arabië’ met het binnenharken van het wereldkampioenschap voetbal. Hij noemt die gewetenloze schurken ‘mijn vrienden’, omdat ze hem nog veel rijker maken dan hij al is. Wat is de overeenkomst tussen Het Geld en De Bal? Als ze rollen, rent iedereen er achteraan.

In het verhaal van kindeke Jezus kwamen de wijzen uit het oosten. Die wijzen onthoofden hedentendage mannen die van mannen houden, maken van vrouwen slavinnen en smijten in hun apartheidsstaten andersdenkenden als derderangsburgers in kerkers, maar ze hebben geld en dus gaan we in hun zandbak voetballen. Punt.

‘Wij zijn een voetbalbond en willen graag meedoen aan grote internationale toernooien, ook in landen die anders zijn dan Nederland’, verklaart de KNVB en zo is het maar net. De bond had het daarbij kunnen laten, maar nee… Dan is er altijd weer de onbedwingbare behoefte om op een wolk van hypocrisie de wereldverbeteraar uit te gaan hangen.

Dan volgt de onvermijdelijke dooddoener, zwanger van vermeende goedheid: ‘Ons doel blijft om via voetbal – de sport die landen dwars door alle culturele verschillen met elkaar verbindt – bij te dragen aan positieve ontwikkelingen, zowel op als buiten het veld’. Bijdragen aan positieve ontwikkelingen in een schurkenstaat… Als we zijn uitgevoetbald introduceren de zandbakdictators een Arbo-wet, komt er een quotum die mannen dwingt om meer vrouwen op topposities te benoemen en organiseren ze in Mekka ’s werelds grootste Gaypride. En Sinterklaas bestaat.

Wat zei de KNVB ook alweer toen het WK in zo’n andere schurkenstaat – Qatar – werd gespeeld?  ‘We kunnen de aandacht voor dit toernooi gebruiken en zelf meehelpen om de situatie voor de gastarbeiders te verbeteren’. Een jaar later zou het slavensysteem Kafala zijn afgeschaft, maar in de praktijk zijn de dwangarbeiders er nog net zo beroerd aan toe. Het 974-stadion zou – hoe duurzaam – worden verplaatst naar een arm Afrikaans voetballand, maar stond nog energieslurpend weg te rotten in de zandbak.

De voetbalwereld heeft er al lang geen oog meer voor. Want de bal rolt verder. Achter het geld aan.