Wat is de overeenkomst tussen een sympathieke Nederlandse proftennisser en een bloedirritante Nederlandse dronken toerist? Ze zijn op Spaanse bodem beiden kampioen in het verpesten van volkse fiëstas.

Zelden of nooit kan Oranje potten breken in de Davis Cup. Nadert dat toernooi z’n eindfase, dan worden onze tennissers kanonnenvoer in het spel van de grote jongens. Neemt één van de allergrootste Spaanse sportmannen – nota bene in Malaga aan de Costa del Sol – afscheid van het publiek dat hem terecht al die jaren heeft geadoreerd… Mag er voor de allerlaatste keer diep worden gebogen voor Rafael Nadal… Gaat uitgerekend een Néderlander het feest lopen versjteren. En dan ook nog eentje met een naam die niet zou misstaan in de fantasiewereld van Harry Potter.

Botic van de Zandschulp.

Hildebrand Slakhoorn. Gladianus Smalhart. Botic van de Zandschulp.

Hoe moet de grote Nadal dat later aan z’n kleinzoon uitleggen?

‘U heeft heroïsche partijen gespeeld tegen Roger Federer en Novak Djokovic, opa, maar van wie verloor u uw allerlaatste wedstrijd?’

‘Van Botic van de Zandschulp, jongen.’

Het pleit voor Botic dat hij de triomf met gepaste gêne vierde. Dat alles aan z’n lijf bewondering uitstraalde voor de man die 22 grandslamtitels pakte en 14 keer Roland Garros won. Dat hij het eigenlijk best pijnlijk vond te profiteren van het feit dat ’t lichaam van de kampioen op is.

Zoveel onderling respect… Een verademing als je gewend bent geraakt aan de omgangsnormen in het voetbal.

Nadal verhield zich tot Federer als Joe Frazier tot Mohammed Ali. De vechter versus de stilist. Ik was voor Roger Federer, maar kon geen hekel krijgen aan de Spaanse Frazier. Rafael Nadal tenniste zoals Frans Bauer zingt. Je hoeft er niet van te houden om de mens erachter intens lief te kunnen hebben. Nadal was buiten de baan een weldoener en erop een gentleman. Hij gebruikte in z’n loopbaan 1.250 rackets en sloeg er niet één uit woede kapotLang voelde ik blinde adoratie voor de Ali’s van deze wereld. Lastig, grillig, grote bek, maar er staan als het moet. Sinds er staan als het moet is vervangen door niet thuisgeven als het moet is de liefde voorbij. Te veel Noah Langetjes, die I’m the greatest roepen, maar zelfs tegen een stel matige voetballers uit Bosnië en Herzegovina het verschil niet kunnen maken. De tennisser Nadal is niet meer. De sportwereld is weer een stukje minder aangenaam.