Heb m’n smartphone verkocht. Het ding deed ’t prima, ik had er nog jaren plezier van kunnen hebben, maar hij wilde weg, was toe aan een nieuwe uitdaging en ik kon er veel geld voor krijgen. Hij kwam onderin een la terecht bij een rijkaard met te veel speeltjes. Mijn nieuwe Apple iPhone 15 pro max 59 deed niet wat ik van ‘m verwachtte en ging snel de deur uit. Nu heb ik ’t mobiele telefoontje van de buurman overgenomen. Is de buurman verdrietig over. Hij had z’n smartphone graag willen houden, maar ik heb meer geld. 

Raar verhaal? Nee hoor. Vervang het woord smartphone door spits en ’t wordt ineens heel normaal. AZ verkocht Myron Boadu aan AS Monaco, zielloze kutclub van poenige patsers. De jongste doelpuntenmaker in de eredivisie van de Noord-Hollandse club ooit belandde geheel volgens verwachting onderin een la, of zoals ze in het voetbal zeggen: op de bank. Naast Pavlidis kwam Jens Odgaard naar Alkmaar en hij is na veertien doelpuntjes alweer verhuurd aan Bologna. AZ zag Alexander Lind bij Silkeborg IF in de etalage staan, maar het prijskaartje schrikte af. 

De club had Mexx Meerdink, maar die draaide in de spitsencarrousel richting Vitesse. Buurman FC Volendam hoopte in donkere dagen nog even te kunnen profiteren van Lequincio Zeefuik, maar werd op de transfermarkt afgetroefd door AZ. Als Boadu gewoon nog een paar jaar in Alkmaar was gebleven om – zoals mensen met hersens plegen te doen – zoveel sterker te worden dat hij bij een grotere club écht aan de bak zou komen… Dan was AZ beter blijven voetballen, zou de trainer geen schop hebben hoeven krijgen en was Zeefuik niet weggekaapt uit Volendam. 

En Boadu? Die gaat bij FC Twente spelen, grote concurrent van AZ in de strijd om de derde plaats en dus om potentiële Champions League-miljoenen. Als Boadu gewoon bij AZ was gebleven… Als ze met z’n allen goed bij de tijd waren geweest… Daar houdt de vergelijking met smártphones dus op. Want je kunt veel zeggen over die scorende talenten en hun werkgevers in het voetbalwereldje, echt slím zijn ze niet.