In het zuidelijkste puntje van Spanje zat ik – zonder airco in een appartement met veel ramen – op tv naar de beslissende Tour-etappe te kijken en had dus al hartstikke dood moeten zijn of toch op z’n minst zo uitgepierd als Pogacar op de flanken van de Col de la Loze. Waarom? Omdat de almachtige weermannen en andere pseudoklimatologen dat zeiden, wijzend naar weerkaarten met het rood en zwart van de duivelse hel, waarin ik – vermaledijde vliegtoerist – zal branden. Maar – krijg nou wat – ik leef nog.
Ja, het was hier woensdag snikheet, niet geheel ongebruikelijk hartje zomer in dit deel van Europa. En nee ik heb – net als 17 miljoen landgenoten – geen verstand van klimaatontwikkelingen en ben geen wappie die stellig blijft ontkennen dat de aarde opwarmt. Maar na een kleine halve eeuw in de journalistiek heb ik wel verstand van demagogie en dus klom – met dank aan de NOS – mijn lichaamstemperatuur sneller dan Vingegaard naar recordhoogte toen de helft van het Tour-scherm in beslag werd genomen door een wijsneus met een boodschap. Hij stond bij een bergmeertje en sprak over smeltende gletsjers.
‘Gletsjers zijn als wielrenners die te weinig hebben gegeten en gedronken’, sloot de professor zijn moralistische betoog af. ‘Die winnen ook niet.’ Hebben ze goed over nagedacht aan de vergadertafels van de NOS. Profiteren van de hitte die door Zuid-Europa waart, zodat we allemaal tekenen bij het kruisje van de absurdistische klimaatplannen van Rob Jetten en Frans Timmermans, waarna de gletsjers een bidon en een banaan aangereikt krijgen om alsnog de etappe te winnen in de 0,000036 graden celsius afkoelende Tour van het leven.
Voordat ik nu weer wordt beticht van populisme even een tweet van Maarten Keulemans, wetenschapsjournalist van de Volkskrant, over dit soort angstzaaierij: ‘De aanname daarachter is dat als je maar nóg harder roept dat het he-le-maal misgaat, mensen klimaatverandering serieuzer zullen nemen. Alleen is dat niet zo. De meeste mensen weten prima dat klimaat verandert en willen er best wat aan doen. Alleen niet ten koste van alles.’ Einde citaat.
In het zuidelijkste puntje van Spanje waait inmiddels een aangenaam windje. Die toevoeging is net zo onzinnig als een gletsjerprofessor in een Tour de France-verslag.