Heerlijk, die vleugelspitsenweelde in Oranje. Al dat talent, vrolijk fladderend op de flanken. Cody Gakpo op links, Justin Kluivert op rechts. Of andersom. Donyell Malen vanaf de bank. Noa Lang, Xavi Simons. En dan reken ik Jeremie Frimpong nog niet eens mee, omdat die jongen met louter aanvalsdrift in de genen tegenwoordig als verdediger op de lijst staat. Welk een luxe, puur genieten. En toch… Met pijn in m’n hart verzoek ik al die pareltjes dringend om de komende jaren níet te willen dartelen langs de krijtlijn.

Uit solidariteit met een vleugelvakbroeder die ook zo graag wil voetballen, maar niet mag. Uit medeleven met Quincy Promes. Uit protest tegen de hartvochtige Nederlandse overheid.

Vanuit Dubai kwam Promes nog wel met zo’n alleszins redelijk voorstel. Hij was bereid om zich in Nederland te melden bij Justitie, maar aan die gulle geste plakte hij wel één klein eisje: ze mochten hem voorlopig niet in de gevangenis stoppen. Bij verstek veroordeeld tot zes jaar voor betrokkenheid bij de smokkel van bijna 1.400 kilo cocaïne en anderhalf jaar voor het neersteken van zijn neef, maar tijd om in de bak te gaan zitten heeft-ie niet; Quincy wil nog een paar jaar lekker blijven voetballen, voor heel veel poen. Zo’n mededeling raakt je tot diep in de ziel. Ik stond al op het punt om Gakpo, Kluivert en Malen te smeken om hun plekje in Oranje af te staan aan Quincy Promes, maar toen vonden ze het in Dubai nodig om die gast op te pakken en uit te leveren aan Nederland, waar ze hem ijskoud opsluiten.

Snappen ze dan niet dat zo’n vedette dat niet begrijpt? Dat zo’n ventje oprecht is gaan geloven dat je boven de wet staat als je vijftig interlands hebt gespeeld? Voetballers als hij denken – net als bijna alle rappers – dat ze onschendbaar zijn. Dat populariteit een vrijbrief is om te doen wat je wilt.

Het zakenblad Quote schat dat Promes zo’n 33 miljoen euro bij elkaar heeft gevoetbald. En dan duik je op in de meest schofterige tak van de zware misdaad, de drugshandel. Gewoon, omdat jij dat kan. Dan steek je een neef neer. Gewoon, omdat jij de grote voetballer bent. Dan denk je dat je een gevangenisstraf wel even uit kunt stellen om nog een paar miljoen bij elkaar te kunnen dribbelen, nu er beslag is gelegd op bijna al je poen. Gewoon, omdat je zweeft op grootheidswaanzin. Als toonbeeld van hoe eng voetbalrijkdom een mens kan maken.