Zul je zien dat Ajax uitgerekend kampioen wordt tijdens het Mahler Festival en dan zitten we organisatorisch toch met een lelijk dilemma.

Wie mag feest vieren op het Museumplein? De voetbalsupporters? Of de klassiekemuziekaanbidders, die van 8 tot en met 18 mei hun Mahler-paviljoen op het plein hebben staan? Er zijn mensen die zich daar nu al druk om maken. En dat is dus hartstikke onverstandig. Dat Ajax en Mahler samenvloeien in het hart van Amsterdam is juist een geschenk van de voorzienigheid. Het is een zegen, het pást. Waarom? Omdat Ajax een seizoen lang heeft gespeeld in de geest van Mahlers Das Klagende Lied. In het sombere ritme van de dodenmars.

Het bekendste werk van Mahler is de Adagietto uit de Vijfde Symfonie. Adagietto is een muziekterm uit het land van Francesco Farioli en staat voor: traag tempo. Zeg maar: de tegenhanger van flitsend voetbal.

Als je voor Pasen al zeker bent van de titel, ben je de terechte kampioen. Haal je als trainer met een matige selectie zoveel punten, dan ben je een groot strateeg en kun je in Amsterdam niet genoeg worden bewierookt. Haal de Nachtwacht, het Melkmeisje, Marten en Oopjen uit het Rijksmuseum en vervang ze door portretten van Francesco Farioli. Doop de Stopera om tot de Fariopera, plemp de boulevard bij de Johan Cruijff Arena vol met standbeelden van die man, maar verwacht van mij geen applaus voor het kut-voetbal dat hij laat spelen.

Had Farioli met meer Ajax-dna in z’n tactiek niet geprofiteerd van het gênante falen van PSV?

Geen idee, ik ben geen trainer.

Gaan de invoerheffingen van Trump de wereldhandel naar de kloten helpen?

Geen idee, ik ben geen econoom.

Ik ken m’n beperkingen en dat zouden meer mensen moeten doen. Voorheen hadden we 16 miljoen bondscoaches, nu hebben we ruim 17 miljoen landgenoten die óveral verstand van denken te hebben.

Typisch Nederlands, dat eeuwige gezeik over mooi voetbal, zeggen grootmeesters als Guus Hiddink. Altijd maar mooi voetbal willen, het is internationaal gezien zo naïef. Kijk naar het Italië van Farioli…. Ja, daar zijn ze opgegroeid met het antivoetbal van catenaccio, wij met de schoonheid van Johan Cruijff.

Wie zonder wijsheid is, moet het hebben van z’n gevoel. En dat gevoel zegt dat ik Ajax liever zie verliezen met Ajax-voetbal dan winnen met de dodelijke saaiheid van Mahler.

Mijn gevoel zegt: Ajax wordt kampioen, voetbal degradeert.