Naam auteur: Bert Dijkstra

Minder, minder, minder FC Utrecht-supporters… De rechtsstaat is ernstig in gevaar met PvdA-burgemeester Sharon Dijksma aan het roer.

Zet Teun Koopmeiners in de basis en je speelt feitelijk met twaalf man. Teun is Willy en René van der Kerkhof in één. Als Willy stofzuigt hij zichzelf op het middenveld in balbezit, als René Zoef-de-Haast hij twee tellen later door het strafschopgebied van de tegenstander.

Als liefhebber van leedvermaak genoot ik intens van het hilarische gejank van de verliezers, in deze sport de oppositie genoemd. De zelfbenoemde FC Goedmens, zwevend op de illusie van z’n chronische linkse gelijk.

Je denkt toch zeker niet dat grootheden als Guus Hiddink geheel vrijwillig zouden aanschuiven in NH Radio Sportcafé als de uitzending vanuit catechisatiehonk De Blijde Boodschap kwam.

Zijn alle traantjes inmiddels weggepinkt? Mooi, dan kan nu gewoon de stekker uit Vitesse.

Voor het echte grote werk in de sport moet je toch bij de grote leiders der aarde zijn.

Een deel van m’n 38 jaren bij De Telegraaf was Louis van Gaal mijn muze der zwartgalligheid. Dat had een reden.

Hopen op een konijn uit de hoge hoed… Ze ver is het dus al gekomen met het abracadabra-gegoochel bij Ajax.

De Duitsers spelen in afschuwelijke kleuren die door één of andere verdwaalde modeontwerper van Adidas in een dronken bui bij elkaar zijn geharkt en ik denk alleen maar: alles beter dan het oranje van Nassau.

En aan dat misselijkmakende spelletje deed Depay lekker mee. Persoonlijkheidje hoor.